Slopende week

Zondag zijn we weer gekomen vanuit Greifswald. Ik zag eerlijk gezegd best wel tegen de terugreis op i.v.m de pijn die Thijn nog heeft. Thijn ging dit keer voorin zitten, de leuning van de stoel ging achterover en het is wonder boven wonder ontzettend mee gevallen. Samen met Ferdi die mij ophaalde en mijn zus Yvonne die een aantal dagen bij mij is geweest gingen we weer richting Haarle en het grootste gedeelte van de reis heeft Thijn geslapen.

Een tegenvaller was dat Thijn toch de antibiotica via het infuus moest krijgen en niet via de sonde i.v.m. met eerder infectie gevaar hierdoor. Dat betekende dus dat we wel weer de hele week ziekenhuisopname's hadden.
Maandag was het een heel dagje Deventer van 10.30 uur tot 18.30 uur. Het duurde al een poosje voordat de antibiotica er aan hing en ook moesten toen de hechtingen van de vap verwijderd worden en werd er weer een echo gemaakt.
Dinsdag ging het al een stuk sneller, want de vap was al aangeprikt en ze starten gelijk met de antibiotica, hierdoor waren we 3 uur eerder klaar.
Woensdag moesten we naar het umcg. Om 11.00 uur moesten we op de nucleaire geneeskunde zijn om de vloeistof in te laten spuiten voor de mibg scan van de volgende dag en daarna kreeg Thijn de antibiotica toegediend. Omdat de scan donderdag al om 8.30 uur plaats vond hebben we in overleg besloten om een nachtje op M2 te blijven slapen zodat Thijn er de volgende dag niet zo vroeg uit hoefde. En Thijn vond het alleen maar leuk, gezellig logeren op M2 en vele lieve zusters weer gesproken (de laatste opname op M2 was begin april dit jaar).
Donderdag was dus de mibg scan en hoewel het moeizaam ging met zijn beentje heeft hij zich erg dapper gedragen. Hierna werd de antibiotica toegediend en om 16.00 uur gingen we weer naar huis.
Vrijdag om 10.00 uur moesten we opnieuw in het umcg zijn voor de antibiotica en daarna een gesprek over de uitslag van de scan. Toen ik apart werd genomen door de oncoloog wist ik al genoeg: Het is niet goed! Er zijn weer verschillende nieuwe plekjes gevonden in Thijn zijn lichaam en als dit gebeurt onder het kuren is dat niet goed. Na eerst een potje gehuild te hebben dan toch maar terug naar Thijn. Onze oncoloog in Groningen gaat vandaag of maandag in overleg met professor Lode in Duitsland over hoe nu verder en wat de mogelijkheden nog zijn.
Ik weet wel in Duitsland geven ze niet zo maar op en wij natuurlijk ook niet.
We zijn helemaal lamgeslagen en hoewel je ziet dat Thijn gewoon achteruit gaat wil je dit nooit horen en hopen we altijd nog op een wonder.

Veel liefs van Ferdi en Jorita