maandag 24 februari 2014

3 jaar geleden


3 Jaar geleden wisten we nog van niets, we waren met jou naar de huisarts gegaan omdat we een verdikking voelden op je achterhoofd. En achterna bekeken had je toen ook al minder eetlust, je had de controle met je benen niet tijdens de zwemlessen, je begon steeds witter te zien, wilde vaak niet meer buiten spelen... maar dan denk je toch niet aan een tumor?
De week erop hadden we een afspraak met de kinderarts, maar je ging zienderogen achteruit. Na 5 dagen toch weer naar de huisartsenpost en gelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis.
Je denkt dan met een gezond mannetje het ziekenhuis binnen te komen en een dag later kom je letterlijk met een doodziek jongetje weer naar buiten.
En nu lieve Thijn, hoe gaat het met jou hierboven, wat zou ik je graag eens willen bellen, of eventjes met je spelen, je handje eventjes vastpakken, je knuffelen of met je fietsen. Hoe zou het zijn geweest als je helemaal niet ziek was geweest, je zou vast op voetbal hebben gezeten want dat wilde je maar al te graag. Soms beeld ik me dan in hoe je aan het voetballen bent met Jaron, jij schieten op doel en Jaron keepen. Jaron zou je vast heel veel geleerd hebben, maar het is een stukgeslagen droom toen we jou moesten laten gaan.
We zullen nooit te weten komen hoe je het gedaan zou hebben op school, maar in mijn hart weet ik het wel.... je was zo'n pienter jochie, zo bijdehand en zo sociaal, je had het vast super goed gedaan met heel veel vriendjes om je heen!
Lieve Thijn wat wordt je toch gemist....

Woensdag werden gezinnen en vrijwilligers van Villa Joep uitgenodigd op de Zr. Ms. Friesland in Den Helder en werd er een cheque in ontvangst genomen. De bemanning van dit Koninklijke Marineschip die drugs proberen te onderscheppen en piraterij en rampen bestrijden hebben namelijk in heel 2013 veel geld opgehaald voor Villa Joep. Na de uitreiking kregen we ook een rondleiding op dit gigantisch grote marineschip, erg interessant om te horen hoe de hele marinewereld in elkaar steekt.
Het was een mooie middag en weer veel lotgenoten gezien en gesproken.
Ook mochten we nog mee in een frisc, een supersnelle boot die ingezet wordt bij operaties op zee. Het supersnelle viel die middag volgens de kinderen wel mee en toen weer op weg naar huis na een fijne middag gehad te hebben. Onderweg natuurlijk nog even bij de mac aan.


Liefs van Ferdi, Jorita, Laurie en Jaron

woensdag 5 februari 2014

Eén jaar geleden


Eén jaar geleden..... 29 januari 2013
Het was 16.30 uur, het bezoek ging weg en Laurie en ik gingen met ons tweeën naast Thijn zijn bed zitten om televisie te kijken en Jaron zat schuin voor ons op de bank.
Contact konden we al niet meer maken, maar wat was het fijn om alleen al zijn handje vast te houden. Zijn handje/vingertjes zagen er al zo wit en dunnetjes uit, maar het kon er bij mij niet in dat het ook zo afgelopen kon zijn.
Even voor vijf liepen Laurie en ik even naar de bijkeuken om te kijken of er ook nog boodschappen (die net gebracht waren) bij waren die in de vriezer moesten.
Na een minuutje waren we er weer en vernam ik dat de (cheyne-stokes) ademhaling niet meer op gang kwam. Thijn was overleden in het bijzijn van Jaron die televisie aan het kijken was.
Ferdi er gelijk bij die toen op kantoor zat en samen hebben we heel wat tranen gelaten.
Als eerste hebben we de begrafenisondernemer gebeld en die was er ook gelijk. Hij gaf te kennen dat het goed was om Thijn in te smeren met nivea, dus hebben Laurie en Jaron Thijn zijn handen, armen en gezicht helemaal ingemasseerd met nivea. Zo'n mooi moment om te zien hoe ze hun broertje aan het verzorgen waren.
Ondertussen hebben wij onze lieve kinderarts uit Deventer en de huisarts gebeld. En even later belde de kinderoncoloog uit het umcg al op om ons te condoleren, zeer bijzonder dat het lijntje altijd zo kort is geweest.
Wat hebben we de dagen er na in een roes geleefd, zoveel dingen moesten er geregeld worden.
En alhoewel we ook al wel het één en ander geregeld en overlegd hadden komt er nog zo ontzettend veel op je af.
Maar samen met alle mensen om ons heen hebben we geprobeerd om Thijn een zo'n waardig mogelijk afscheid te geven in de geest van wat Thijn mooi gevonden zou hebben.
En daar hoorde natuurlijk een t-shirtje bij die Thijn aan kreeg met een foto erop van de hakselaar (op ons eigen land), een kettinkje om met een trekker er aan die hij van Sinterklaas had gekregen en een armbandje om zijn pols die hij van zijn vriendje had gekregen en zijn vriendje had dezelfde.
Natuurlijk veel Ernst en Bobbie muziek, de luchtballon die telkens overal weer terug kwam, het liedje "don't give up the fight" van Racoon wat Thijn zelf altijd hard meezong in de auto en dan zijn eigen tekst erbij had, de kralenketting waar hij zo trots op was en ook zijn lievelingsknuffel ging met hem mee de kist in. Al zijn klasgenootjes en leerkrachten konden afscheid van hem nemen en natuurlijk voordat we naar de kerk gingen nog één keer met Thijn in de auto door de stal gereden, de plek waar hij altijd zo graag kwam, de plek waar ik het altijd nog moeilijk mee heb, hij was gewoon ons kleine "boertje" in huis.

En nu zijn we al weer een jaar verder, nu kunnen we niet meer zeggen van: vorig jaar deden we dit of dat met Thijn. De data waarop alles vorig jaar gebeurde zijn nu twee jaar.
Eén jaar lang dat we hem al moeten missen, aan de ene kant ál een jaar en aan de andere kant lijkt het op de dag van gisteren dat bovenstaande zich heeft afgespeeld. De tijd haalt soms rare capriolen met je uit en het lijkt wel of er een spelletje met je gespeeld wordt.

29 Januari 2014 hebben we een beetje voor ons zelf gehouden, 's morgens kregen we visite en 's middags zijn we richting Nijverdal gegaan met ons viertjes.
Eerst even wat gedronken en toen een uurtje wezen bowlen, ook Thijn kon hier altijd zo van genieten. Hierna konden we aanschuiven aan een steengrill buffet en natuurlijk was Thijn op een foto erbij aanwezig aan tafel. Het was fijn zo om 's morgens eerst visite te krijgen en dan de rest van de dag met je eigen gezinnetje.

Verder willen we iedereen bedanken voor de warme belangstelling in welke vorm dan ook. Doet ons zo goed dat Thijn er vaak nog gewoon zo bij hoort en als je dan hoort dat een klasgenootje 's morgens verteld dat ze haar mooiste kleren aan wil hebben omdat ze met de hele klas naar Thijn gaan op 29 januari, dan smelt je toch.....

Liefs van ons allen