vrijdag 20 december 2013

Trakteren!

Zondag 8 december was het wereldlichtjesdag.
Op deze dag steken mensen om 19.00 uur over de hele wereld kaarsjes aan ter nagedachtenis aan alle overleden kinderen. Als iedereen in elke tijdzone om 19.00 uur een kaarsje aansteekt gaat er een soort van gloed van kaarslicht rond de wereld en zo hoop ik ook dat alle kinderen dat van bovenaf zien.De hele wereld wordt zo even letterlijk 24 uur in het licht gezet voor alle dappere kanjers daar boven.
Ook wij hebben veel kaarsjes aangestoken!

En dan komt Thijn z'n geboortedag er aan. Van een verjaardag kun je eigenlijk niet meer spreken want Thijn verjaard niet meer, hij wordt niet meer ieder jaar een jaartje ouder dus kun je beter spreken van de geboortedag. Maar we hebben afgesproken dat we gewoon verjaardag zeggen, dat klinkt toch beter volgens de kinderen.
Vandaag heeft Jaron een traktatie namens Thijn in groep 5 gebracht. Een zakje chips met een fotootje van Thijn er aan. En ik weet zeker dat Thijn er toen bij aanwezig was in de klas, hij zou trots zijn geweest op al zijn klasgenootjes en juffen die altijd zo lief voor hem waren en het nog steeds zijn. Hij wordt zeker niet vergeten want dinsdag hebben al zijn klasgenootjes ook nog een mooi kerstbakje voor Thijn gemaakt op school en uit school zijn we met bijna alle klasgenootjes en een aantal ouders naar Thijn geweest om dat bij hem neer te leggen. In het midden stond er een mooie houten ster met alle namen van de kinderen er ingebrand. Ben zo trots op alle kinderen en dat Thijn er zo bij betrokken blijft, want dat wil je eigenlijk toch het allerliefste, je wilt niet dat hij vergeten wordt hij zit nog met zoveel touwtjes aan ons vast en niemand hoeft ook niet bang te zijn om over Thijn te beginnen omdat je dan denkt dat we dan verdrietig worden omdat we dan herinnert worden aan de dood van Thijn. Weet dan dat Thijn nooit uit onze gedachten is en dat we blij zijn dat Thijn herinnert blijft!!
Onderstaand gedicht werd door Sven en Rosa uit zijn klas bij zijn grafje voorgelezen:

Aan Thijn,

Nu jij niet meer op deze wereld bent,
vragen wij ons af hoe het nu met je gaat.
Hoe is het in de hemel,
waar wij vanuit gaan dat deze bestaat.

Kun je daar jezelf zijn,
ben je daar gelukkig en vrij?
Heb je daar vriendjes en vriendinnetjes,
en ben je daar ook blij?

Wij die achter zijn gebleven 
zoeken een oplossing voor de vraag.
Konden we je maar eens opzoeken,
Oh, wat willen wij dat graag.

Wij dromen nog van jou,
en zien dan vlak naast de maan.
Een heel bijzondere ster
aan de hemel staan.

Het helpt ons als we denken,
dat onze dromen werkelijkheid zijn.
Ook al weten we dat je nooit meer bij ons kunt zijn.
Toch kijken we omhoog en weten wij,
je bent niet ver.
Kijken we samen naar die ene bijzondere ster.

Over een goede week laten we 2013 achter ons en kijken vooruit naar wat 2014 ons gaat brengen. Het zal nooit meer worden wat het was. Het gemis blijft... dag en nacht.Toch willen we iedereen hele fijne feestdagen toewensen en alle goeds liefde en gezondheid voor het komende jaar!

Groetjes van Ferdi, Jorita, Laurie en Jaron en knal het jaar goed uit met z'n allen!!


vrijdag 6 december 2013

Herdenkingsdienst

Een aantal weken geleden viel er een brief op de deurmat van het universitair medisch centrum Groningen. Het was ongeveer een jaar geleden dat we voor het laatst zo'n brief hadden gekregen van het ziekenhuis, terwijl het twee jaar daarvoor zo'n beetje vaste prik was dat we om de twee à drie weken zo'n brief in de brievenbus zagen liggen. Voorheen waren het voornamelijk afspraken die er in stonden, maar nu zat er dus een uitnodiging in voor de kinderherdenkingsdienst in het ziekenhuis in Groningen.
30 November gingen we met de auto hier naar toe. Alle gezinnen werden uitgenodigd waarvan een kindje in de periode van 1 januari tot 1 juli is overleden in het ziekenhuis of die behandeld werd in het umcg.
Die middag werden er 26 kinderen herdacht. Bij binnenkomst kon iedereen een meegebrachte bloem met een persoonlijk kaartje er aan in een grote vaas zetten.
Wat een verdriet bij al deze mensen...... maar wat was het ook bijzonder om dit mee te maken.... Om de beurt werden alle namen genoemd en kon je naar voren komen om een kaars aan te steken en om enkele woorden te zeggen.
En hierna toch even naar M2....

En toen was het vrijdag, Sinterklaasavond.... Ieder jaar gaan we lootjes trekken met de hele familie Blom. Vorig jaar was het bij ons, Thijn op zijn bed in de kamer en een berg met cadeautjes voor hem op de grond. En alhoewel het voor hem soms een beetje te druk was, heeft hij er wel van genoten en bij ieder cadeautje dat hij openmaakte zag je de spanning stijgen, wat zou er in zitten... is het iets wat op mijn verlanglijstje stond... natuurlijk want de pieten hadden alle verlanglijstjes meegenomen. En zo kreeg Thijn een kluisje om spulletjes in op te bergen, een kettinkje met een trekker er aan, een ruggenkrabber ( want hij kon er zelf niet meer altijd bij komen als hij jeuk had) en nog een paar kleine cadeautjes.

Terwijl je wist dat dit het laatste Sinterklaasfeest zou zijn die hij mee zou maken, drong op dat moment de harde werkelijk nog totaal niet bij me binnen. Je wist ook maar nooit en de wonderen zijn de wereld nog niet uit....., maar het was natuurlijk ook een soort overlevingsdrang van jezelf want hoe kun je je toch bedenken dat je je eigen kind gaat verliezen, dat kan toch niet. En ook Thijn zelf bleef ondanks de hele situatie altijd positief, wat hebben we veel van dat jochie geleerd,
Door Thijn zijn we als mens weer een beetje dichter bij elkaar gekomen, waarvoor we hem dankbaar zijn, zoals stichting Dappere Thijn zo mooi heeft geschreven.

Ook dit jaar hadden we een berg cadeautjes en natuurlijk zat er ook een pakje voor Thijn bij.

Jaron en Laurie hebben het opengemaakt en morgen maar even bij Thijn zijn plekje neerzetten.

Liefs familie Blom