woensdag 29 oktober 2014

Een jaar en 9 maanden

Een jaar en 9 maanden..... 78 weken..... 537 dagen..... dat we je moeten missen en wat je er ook neer zet, ieder cijfer doet zeer..... en inderdaad het gemis wordt steeds groter, daar hebben de "experts"wel gelijk in en wat nù belangrijk is, is om met dat nare rotte gevoel om te gaan, maar hoe doe je dat? Het verdriet zit zo diep, maar dat betekend ook dat mijn onvoorwaardelijke liefde voor jou Thijn, met geen pen te beschrijven valt.
De gesprekken met de rouwtherapeut ben ik aan het afronden en ben nu bezig met de mindfulness training om zo bewuster en opener in het leven te staan, meer energie op te kunnen doen en lichaam, geest en emoties meer in balans te kunnen brengen. Maar uiteindelijk moet je het toch allemaal zelf doen.
In de afgelopen 1 jaar en 9 maanden....., 78 weken..... en 537 dagen is er al weer zoveel gebeurd, maar het zijn allemaal dingen waaraan jij niet meer hebt deelgenomen, tenminste niet lijfelijk. Maar ik voel je soms wel om me heen, mijn vingers beginnen dan te tintelen.....
Je hoort nog zo bij ons gezin en continu zit je in onze gedachten. Nog steeds moet ik er bewust bij nadenken dat ik niet 5 maar 4 bordjes op tafel zet, kleren van Jaron kunnen niet meer doorgeschoven worden, de laatste knuffel die je kreeg bij het bloedprikken staat op onze slaapkamer, je jasje hangt nog steeds aan de kapstok, je tandenborstel ligt nog gewoon in een beker in de douche, je fietsje staat nog in de schuur, je slaapkamer ziet er nog precies hetzelfde uit (met ook wel heel veel bewaarspulletjes van jou nu onder het bed), maar waarvoor zal ik bepaalde dingen ook weghalen? Voor anderen? Omdat het al 1 jaar en 9 maanden geleden is?
Toch zijn we nu ook begonnen om het huis van binnen een beetje op te knappen. Hier hadden we net een start mee gemaakt vlak voordat je ziek werd en dus is het toen twee jaar blijven liggen en het laatste jaar en 9 maanden..... 78 weken..... 537 dagen hadden we de energie er niet voor om het weer op te pakken en wilden we ook niet te gehaast dingen veranderen, het voelde toen nog niet goed naar jou toe.
Maar nu we er weer mee gestart zijn, geeft het je ook weer nieuwe energie en is het leuk om dingetjes uit te zoeken voor de kamer en keuken. Samen met Laurie spulletjes uitzoeken en snuffelen om alles een beetje aan te kleden.
En ik weet zeker Thijn dat je het ontzettend mooi vind allemaal.

Begin deze maand was er weer de jaarlijkse Villa Joep familiedag. Soms vragen mensen wel eens of ik altijd nog wel behoefte heb om contact met lotgenoten te hebben. En daar kan ik heel duidelijk in zijn dat dat wel zo is, alleen het samen zijn voelt al goed. Ook ben ik op die manier met Thijn bezig, zoals ik ook voor Laurie en Jaron moet zorgen ben ik op die momenten er voor Thijn.


Een hemels blauwe vlinder
vliegt hoog in de lucht
Hoger en hoger....
Het lijkt of de vlinder verdwenen is
omdat het blauw van de vlinder
hetzelfde is als de lucht....
soms is het echt moeilijk te geloven
in iets wat niet zichtbaar is
We denken dat de vlinder er niet meer is
maar hij vliegt nog steeds
alleen buiten ons gezichtsveld
hoger en hoger
voor nu en voor altijd....

Lieve groet van Ferdi, Jorita, Laurie en Jaron