vrijdag 6 december 2013

Herdenkingsdienst

Een aantal weken geleden viel er een brief op de deurmat van het universitair medisch centrum Groningen. Het was ongeveer een jaar geleden dat we voor het laatst zo'n brief hadden gekregen van het ziekenhuis, terwijl het twee jaar daarvoor zo'n beetje vaste prik was dat we om de twee à drie weken zo'n brief in de brievenbus zagen liggen. Voorheen waren het voornamelijk afspraken die er in stonden, maar nu zat er dus een uitnodiging in voor de kinderherdenkingsdienst in het ziekenhuis in Groningen.
30 November gingen we met de auto hier naar toe. Alle gezinnen werden uitgenodigd waarvan een kindje in de periode van 1 januari tot 1 juli is overleden in het ziekenhuis of die behandeld werd in het umcg.
Die middag werden er 26 kinderen herdacht. Bij binnenkomst kon iedereen een meegebrachte bloem met een persoonlijk kaartje er aan in een grote vaas zetten.
Wat een verdriet bij al deze mensen...... maar wat was het ook bijzonder om dit mee te maken.... Om de beurt werden alle namen genoemd en kon je naar voren komen om een kaars aan te steken en om enkele woorden te zeggen.
En hierna toch even naar M2....

En toen was het vrijdag, Sinterklaasavond.... Ieder jaar gaan we lootjes trekken met de hele familie Blom. Vorig jaar was het bij ons, Thijn op zijn bed in de kamer en een berg met cadeautjes voor hem op de grond. En alhoewel het voor hem soms een beetje te druk was, heeft hij er wel van genoten en bij ieder cadeautje dat hij openmaakte zag je de spanning stijgen, wat zou er in zitten... is het iets wat op mijn verlanglijstje stond... natuurlijk want de pieten hadden alle verlanglijstjes meegenomen. En zo kreeg Thijn een kluisje om spulletjes in op te bergen, een kettinkje met een trekker er aan, een ruggenkrabber ( want hij kon er zelf niet meer altijd bij komen als hij jeuk had) en nog een paar kleine cadeautjes.

Terwijl je wist dat dit het laatste Sinterklaasfeest zou zijn die hij mee zou maken, drong op dat moment de harde werkelijk nog totaal niet bij me binnen. Je wist ook maar nooit en de wonderen zijn de wereld nog niet uit....., maar het was natuurlijk ook een soort overlevingsdrang van jezelf want hoe kun je je toch bedenken dat je je eigen kind gaat verliezen, dat kan toch niet. En ook Thijn zelf bleef ondanks de hele situatie altijd positief, wat hebben we veel van dat jochie geleerd,
Door Thijn zijn we als mens weer een beetje dichter bij elkaar gekomen, waarvoor we hem dankbaar zijn, zoals stichting Dappere Thijn zo mooi heeft geschreven.

Ook dit jaar hadden we een berg cadeautjes en natuurlijk zat er ook een pakje voor Thijn bij.

Jaron en Laurie hebben het opengemaakt en morgen maar even bij Thijn zijn plekje neerzetten.

Liefs familie Blom


1 opmerking:

  1. Verdrietig maar toch ook bijzonder om samen de herdenkingsdienst in het Groninger ziekenhuis mee te maken. Fijn dat jullie ondanks het grote gemis van Thijn toch samen met de familie een gezellig sinterklaasfeest hebben gevierd. En een mooi cadeautje voor jullie kanjer geef het maar een mooi plekje bij zijn grafje. Voor deze decembermaand heel veel sterkte toegewenst.

    BeantwoordenVerwijderen

Laat hier je reactie achter.