vrijdag 31 mei 2013

Vorig jaar om deze tijd

De tijd heelt alle wonden zeggen ze, maar voor mij lijkt het alleen maar moeilijker te worden. Thijn is er niet meer, nooit meer, het komt allemaal zo hard binnen, terwijl de omgeving doorgaat met dingen van alle dag staat bij ons de tijd zo vaak stil!
Het begint al als je 's nachts een keer wakker wordt en het eerste wat je dan denkt is: Thijn is er niet meer! De deur van onze slaapkamer staat niet  meer op een kiertje omdat ik hem nooit meer mama zal horen roepen 's nachts, de voedingspomp hoor je 's nachts niet meer afgaan, het is gewoon stil in huis, doodstil... en probeer dan maar weer eens in slaap te komen....
's Morgens vroeg moet je wel uit bed want je hebt nog twee kinderen die gewoon naar school moeten, maar vanaf die tijd zit Thijn continu in je gedachten, iedere minuut van de dag. Terwijl je voor anderen gewoon met een gesprek bezig bent dwalen je gedachten constant af naar Thijn want overal kleeft wel een herinnering aan.
Ook voor Laurie en Jaron geldt dat, maar kinderen vinden het  niet prettig als anderen medelijden met ze hebben, ze willen zo normaal mogelijk behandeld worden en een zo normaal mogelijk leven lijden.
En zul ze aan hen vragen hoe het met ze gaat, dan is het antwoord bijna altijd "goed". Maar hoe weet je als volwassene nu echt hoe het met ze gaat, wanneer moet je in actie komen en wat kun je doen. Want thuis moeten ze zich vaak weer even afreageren wat  het er vaak niet makkelijker op maakt. Je wilt er graag voor de 100% voor hen zijn, maar zelf zit je ook nog zo boordevol met verdriet dat dat niet altijd lukt....

Vaak ben je nu ook aan het vergelijken met hoe het vorig jaar om deze tijd met Thijn ging. Thijn had toen naar omstandigheden een aardig goede maand achter de rug (met tussendoor toch ook nog wel veel pijn , met name aan zijn linker been).
We waren namelijk weer begonnen met de zwemlessen en dat vond hij heerlijk, voor het eerst weer op de fiets naar school, een dagje met de politie mee geweest. Hij kreeg een periode alleen nog maar 's nachts sondevoeding omdat hij aardig goed at overdag en hij daardoor lekker "gezond"er uit zag, het hoog/laag bed hadden we weer uit de kamer gehaald omdat hij er toch niet meer in lag. En natuurlijk was Thijn er toen bij met het gras inkuilen, wat heeft hij hiervan genoten! Toen gelukkig niet wetende hoe de situatie er over 'n jaar uit ging zien....



Laurie en Jaron hebben gisteren genoten van hun schoolreisje, ze gingen naar het avonturenpark op de fiets. Gelukkig bleef  het de hele dag droog en beiden kwamen ze enthousiast weer thuis.


Liefs van Ferdi, Jorita, Laurie en Jaron

7 opmerkingen:

  1. Lieve mensen we gaan ons best doen in frankrijk we hopen veel geld in te zamelen zodat er meer mensen beter mogen worden....voor thijn is het te laat maar we nemen hem mee in inzet gedachten....en hij gaat vast met ton mee de berg op....liefst van ons

    BeantwoordenVerwijderen
  2. hoi lieverds
    Wat een groot verdriet, en wat zal het moeilijk voor jullie zijn. Verder moeten zonder Thijn is toch eigenlijk onmogelijk! Toch proberen jullie het elke dag. Zo dapper hoe jullie samen zoeken naar een goede manier om Thijn zoveel mogelijk in jullie hart en leven bij jullie te houden. Samen steeds een dagje verder in het leven, zo ontzettend zwaar maar jullie gaan er toch voor. Thijn zal vast erg trots op jullie zijn en vanuit de hemel elke dag een kusje sturen.
    Dikke knuffel

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het verdriet is en blijft groot, elke dag weer proberen om door te gaan. Wat een mooie foto's van Thijn, hij hielp zo flink mee met het gras inkuilen. Fijn dat hij daar zo van mocht genieten, het helpen in en om de boerderij. Ik heb veel bewondering voor jullie, hoe jullie er elke dag weer voor gaan. Hoe moeilijk het ook is, heel veel respect van een trouwe lezer van deze blog.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. wij weten zeker ,tijd heelt niet alle wonden.
    sommige wonden gaan nooit dicht.
    misschien dat de tijd,de pijn op den duur iets verzacht.
    en daar gaan we dan maar met z'n allen voor.
    groetjes andré,karina jamie* en jordie kappert

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heb kippenvel van je blog, zoveel pijn en verdriet om Thijn. Je kind voor altijd moeten missen, in alle grote en kleine dingen.. Logisch dat dat je de hele dag in de greep houdt! Heel veel sterkte!
    Wat een mooie en heel herkenbare foto's ook van een lief klein boertje op de boerderij! Lekker scheppen en de grote trekkers, daar hebben wij ook veel foto's van! Toys for boys! ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve mama van Thijn, sinds een dierbaar vriendje van onze kinderen neuroblastoom heeft hebben wij allerlei acties ondernomen en volg ik verschillende blogs, zo ook die van jullie. Weet dat je mensen iets heel waardevols meegeeft met je blog, en dat je ze ook iets 'leert'. Ik vind het moeilijk om in de juiste woorden samen te vatten, maar ik lees de berichten die je schrijft, die blijven me heel erg bij en ik probeer daar wat mee te doen in het leven... Ik hoop dan ook maar dan je nooit het gevoel krijgt dat je je verdriet hoeft te verantwoorden... Een verdriet als dit verdwijnt denk ik nooit... Daar mag geen 'houdbaarheidsdatum' op worden gezet. Hopelijk voor jullie hele gezin komt er een tijd dat jullie weer meer genieten dan dat jullie verdriet hebben, en dat je aan Thijn kunt denken, kunt glimlachen zonder de enorme (fysieke) pijn van het gemis... Maar dat hoeft geen streven te zijn... Je hebt drie prachtige kinderen en een van hen is niet bij je en kun je niet aanraken of knuffelen, welke ouder zou daar niet waanzinnig van worden.... Zorg voor je zelf (zodat het verdriet je niet 'waanzinnig' maakt), laat voor je zorgen en houd Thijn vooral bij jullie zoals jullie dat prettig vinden...
    Heel veel sterkte en warme groeten, een trouwe lezer van dit blog.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. van de week filmpjes zitten kijken van Thijn, heel eigenwijs staat deze mooie kleine man op you tube,terwijl je kijkt denk je wat een gemis en wat vreemd dat je naar een filmpje kijkt terwijl jullie Thijn er niet meer bij is...
    jullie hebben drie prachtige eieren uitgebroed met de bedoeling ze alle goeds mee te geven in het leven,dat dit zou gebeuren stond niet in het script,helpt het als ik zeg dat deze kleine man een onwijze indruk heeft achtergelaten,zijn mooie lachende ogen met daarin vind ik heel veel wijsheid,ondanks alle pijn en ellende altijd met een big smile op de foto
    en als ik naar de mooie foto kijk van je mooie kind snapt iedereen wat je bedoeld..
    warme groet jose

    BeantwoordenVerwijderen

Laat hier je reactie achter.