dinsdag 12 maart 2013

villa joep borrel

Vorige week donderdag hadden we 's avonds een bijeenkomst van Villa Joep. Dit keer geen toespraken maar gewoon in contact komen met andere NB lotgenoten onder het genot van een kop koffie en een borrel. “Gewoon” even praten over het wereldje dat kinderkanker heet.
We hoeven elkaar hierover niets uit te leggen, niet dat ons gevoel vaak overhoop ligt, dat we bang waren en nog steeds zijn en het één grote achtbaan is van emoties waarin je terecht gekomen bent. We hoeven elkaar niet uit te leggen dat het nooit meer zo wordt als vroeger, we hoeven elkaar ook niet uit te leggen dat je je zorgen maakt, we hoeven elkaar op het gebied van kinderkanker “gewoon” niets uit te leggen. En dat…….dat is fijn ook al zat iedereen weer in een andere fase van de ziekte.
Er waren namelijk ouders waarvan hun kindje nog in behandeling zijn, ouders waarvan een kindje overleden is en de survivors. Aan die ouders heb ik me altijd een beetje aan opgetrokken omdat ik gewoon wist dat Thijn het ook zou overleven hoe slecht de statistieken ook waren, maar helaas het heeft niet zo mogen zijn... Toch waren we die avond één grote familie!

Drie weken na de uitvaart ben ik begonnen met een poging tot mountainbiken. Samen met twee buurvrouwen fijn samen in de Haarlese bossen fietsen. Ook heb ik me samen met een vriendin opgegeven bij de sportschool en verder wandel ik ook veel samen. Buiten kun je je gedachten de vrije loop laten en natuurlijk wordt er ook veel gepraat over Thijn.
Maar ik moet ook leren om thuis mijn draai te kunnen vinden, want dat vindt ik nog het moeilijkst. Alles in huis herinnert je er gewoon aan, iedere stap die je zet en bij alles wat je zegt zit Thijn in je gedachten en voel je hem in iedere vezel van je lichaam. Vooral het definitieve doet zooo'n pijn.... het doosje met verdriet gaat steeds verder open.... en de emotie die nu ook regelmatig om de hoek komt kijken is enorme boosheid van waarom ons dit is overkomen, maar daar kan helaas niemand ons een antwoord op geven.

Veel liefs van de Blommetjes

3 opmerkingen:

  1. Waarom zoveel prachtige kinderen dit moet overkomen.
    Vragen vragen vragen, maar geen antwoorden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Lekker mountainbiken in de Haarlese bossen en de gedachten even verzetten, even er tussenuit. Sportschool en wandelen, goed dat je deze dingen onderneemt. Uiteraard is het fijn dat je samen veel over Thijn kunt praten, ook een stukje van het verwerken van dit grote verlies. Heel veel sterkte toegewenst, want zoals ik lees is het vooral thuis moeilijk. Jullie dappere zoontje wordt zo gemist en het verdriet is en blijft groot. Alle Blommetjes wil ik heel veel sterkte toewensen. Een volger van deze blog uit Zwolle.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Jorita, heel stoer en knap zoals je bezig bent. Petje af!
    Ik kan niet anders zeggen.
    Liefs Inge

    BeantwoordenVerwijderen

Laat hier je reactie achter.