Iedere dag worden er een paar buisjes bloed afgenomen. De waarden van de bloedplaatjes om met een kuur te mogen beginnen is nu toch wel een stuk anders. De bloedplaatjes zijn hier in Duitsland nog niet boven de 31 uit gekomen terwijl ze met de totemkuur minimaal 50 moesten zijn. Maar over het algemeen maakt de rist therapie het bloed ook niet zo kapot als de andere chemo's dat doen. Donderdag hebben ze nog een buikecho gemaakt om te kijken waar de pijn vandaan komt, maar hierop was alleen te zien dat er nog veel lucht in de buik zit en ook dat er ontlasting achter blijft (hier krijgt hij medicatie voor).
Verder is Thijn vanaf donderdag ook begonnen met fysiotherapie en dit gaat eigenlijk al best wel goed, als ik zie hoe hij al die oefeningen doet op bed. Dit had hij een week geleden nog niet kunnen doen. Dit krijgt hij nu iedere dag ook in het weekend.
Met de taal gaat het redelijk, het is soms duits en engels door elkaar heen, maar ach wat maakt het uit als we elkaar maar begrijpen. Ook Thijn begrijpt wel heel veel dingen wat ze zeggen en met handen en voeten erbij lukt het wel. Vaak ben je te bang zeggen ze bij ons dan....
En soms met het eten kom je ook voor verrassingen te staan, dan denk je dat je wat anders hebt opgegeven dan dat wat je uiteindelijk krijgt, maar zo blijft het ook spannend wat voor eten je iedere keer weer krijgt.
Eén ouder die bij Thijn op de kamer slaapt krijgt de hele dag door ook eten aangeboden. Verder kan Thijn hier ook van alles krijgen van eten wat hij maar hebben wil, zoals chips, bounty, mars koek enz. Maar ook het middageten als hij patat wil hebben krijgt hij patat en als hij pizza wil kan dit ook. Alles om de kinderen maar aan het eten te krijgen. Het is dat Thijn eigenlijk nul, nul eten wil want anders was hij hier tonnetje rond geworden.
Veder is iedereen hier hardstikke aardig en doet echt iedereen zijn best voor je. Maar sommige dingen zijn en lopen hier nu eenmaal anders en daar moet je soms echt aan wennen en je er soms maar bij neer leggen.
Verder hebben we nu van de verzekering te horen gekregen dat ze definitief niets gaan vergoeden van deze rist therapie, maar hier waren we al een beetje op voorbereidt.
Vanmiddag is mijn lieve zus Yvonne met de trein bij ons aangekomen en ze blijft tot en met zondag bij ons. Hartstikke fijn is dat en nu kunnen we ook een keer met z'n tweeën een stuk wandelen want je wordt er ontzettend moe van om de hele dag in het ziekenhuis rond te hangen. Maar aan de andere kant wil je eigenlijk ook alleen maar zo veel mogelijk bij Thijn zijn, vooral als hij nog zo veel pijn heeft.
Groetjes van Ferdi en Jorita
Ik lees al heel lang jullie verhalen over Thijn, nog niet eerder liet ik een berichtje achter. Toch wens ik jullie heel veel sterkte, en alle kracht toe om dit met elkaar te dragen. Jullie stoere vent is iemand om apetrots op te zijn. Niets kunnen doen voor je dierbaarste bezit wanneer hij zo'n pijn heeft is volgens mij het ergste wat er is. Hou vol met elkaar!!
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte toegewenst voor jullie allemaal. De moed die jullie steeds maar weer moeten hebben om er weer voor te gaan. Thijn ik vind je een heel dappere jongen.(Uiteraard moet je door en ga je ervoor:-) En nu de behandelingen in Duitsland, ene week thuis andere week ziekenhuis.Dat vergt ook veel van jullie als gezin. Fijn dat Jaron met z'n team heeft gewonnen van de koploper, ook voor hem en Laurie is het een moeilijke tijd. Nogmaals heel veel sterkte met de behandelingen en dat het z'n werk mag doen.
BeantwoordenVerwijderenVan de trouwe lezeres uit Zwolle.
Hoi Jorita
BeantwoordenVerwijderenTuurlijk wil je bij Thijn zijn, maar even goed wandelen met je zus is ook goed voor jou. Je kop in de wind en even hard alles eruit schreeuwen, als dat kan.
Enne. "fijn" dat er niks vergoed wordt, daar kun je dan weer "blij" om zijn.De gezondheid van Thijn gaat voor alles, dan maar geen vergoeding.
Snap het meisje, pas goed op jezelf en je mannetje. knuffel Corrine.