De laatste opname is bijna voorbij

Vanaf maandagavond zijn de antibiotica's stop gezet en was het hopen dat er geen koorts meer optrad en dit was ook niet het geval.
Langzamerhand wordt Thijn steeds mobieler, kleine stukjes lopen met de verpleegkundige, fietsen op de gang op een driewieler met één van ons en oefeningen in bed met de fysiotherapeut.
En langzamerhand is Thijn weer zoals we Thijn kennen: de praatjes beginnen weer te komen, mensen voor de gek houden, zorgzaam en we zien weer geregeld een glimlach op zijn gezicht.
Gelukkig kan hij zich van de moeilijke en kritieke periode op de IC niets meer herinneren.

Het is wel een raar idee dat dit nu de laatste opname op M2 is. Negen maanden is dit ons tweede huisje geweest en hebben lief en veel leed met elkaar gedeeld. En ook raar dat je bepaalde mensen nu nooit meer ziet of spreekt terwijl je in de loop der tijd toch een band hebt opgebouwd met zowel andere ouders als met 't personeel. (en toch hoop ik dat Thijn er nooit meer opgenomen hoeft te worden)


De 4 muren van zijn ziekenhuiskamertje kent hij zo langzamerhand ook wel.
Maar als het zo doorgaat zoals het nu gaat, mag Thijn morgen met ontslag en kunnen we sinterklaas met z'n allen thuis vieren.
Wel zal hij alles rustig aan moeten opbouwen, alleen al alle prikkels die hij krijgt en moet verwerken.
Maar we zijn ontzettend dankbaar dat we al weer zover zijn.

Liefs Ferdi en Jorita

De vap werd aangeprikt en Thijn kreeg deze tank wagen als afscheid kadootje van M2