Duinrell

Gisteren al weer een half jaar geleden dat we afscheid moesten nemen van onze lieve, dappere kanjer. Een half jaar, 26 weken, 183 dagen, 4392 uren. Wat missen we ons jochie en wat moeten we hem nog lang missen!!
Op vele manieren ondervinden we nog steeds dat Thijn bij vele mensen een diepe indruk heeft achter gelaten en aan ons denken.
Zo kregen we laatst een mooie knuffelbeer die een shirtje aanhad met een foto van Thijn er op zodat we hem zo vaak kunnen knuffelen als we maar willen, ook kregen we een boek over alle gebeurtenissen van het jaar 2012 omdat er in dat jaar veel langs ons heen is gegaan wat het nieuws betreft i.v.m. de vele ziekenhuisopnames en de zorgen rondom Thijn.

Verder ook vele presentjes van emotionele betekenis, zoals laatst een heel pakket van iemand van M2 met allemaal persoonlijke spulletjes er in......
....eigenlijk te veel om allemaal op te noemen, ook hulp in huis en om de boerderij wordt veel aangeboden of even een belletje of berichtje van ga je mee wandelen of winkelen of heb je zin in een bakkie koffie doet ons erg goed.
En ook krijgen we nog steeds kaartjes binnen, ook kaartjes met een boodschap voor Thijn die we uitdeelden bij de herdenkingsdienst worden nog steeds terug gestuurd.
Toch probeer je zelf ook de draad weer zo goed mogelijk op te pakken en probeer je een manier te vinden hoe je dit het beste kunt doen. Een bepaalde regelmaat in de week werkt toch wel goed, zo ga ik (Jorita) een paar keer in de week op vaste tijden sporten en ook dat ik weer aan het werk ben gegaan heeft voor mij goed uitgepakt en ben blij dat mij die kans is gegeven.
Maar nu in de vakantie van de kinderen valt het ritme toch wel weer weg en merk ik dat ik hierdoor ook wel weer eens twee stappen achteruit moet doen.

Vorige week zijn we een weekje naar Duinrell geweest met de familie Kogelman. En wat voelde dit dubbel.... zo vaak heeft Thijn gevraagd van: wanneer gaan we eens met hun op vakantie....
De kinderen hebben zich uitstekend vermaakt, veel gezwommen, naar het pretpark en tussendoor veel spelletjes doen, met name het pokeren was favoriet.
's Maandags was ik jarig en werd door de kinderen verrast met een overheerlijk ontbijtje op bed!! Maar echt de verjaardag "vieren" kun je niet meer, want wat valt er te "vieren" als één van je kostbaarste bezitten er niet meer is, maar vooral die dag "voelde" ik hem de hele dag bij mij in de buurt.
Ook zijn we op vakantie nog een dagje naar Madurodam geweest en hebben een aandenken gekocht voor Thijn om bij hem op het grafje te leggen en 's avonds weer een mooie wensballon in de lucht gelaten en hopen dat Thijn er ook van heeft genoten!
Ondanks alles hebben we best een mooie vakantie gehad met mooi weer, altijd lekker buiten eten maar die zware steen in je buik blijf je meedragen.
Ook ging er natuurlijk weer een foto van Thijn mee en omdat de kinderen samen naast ons één huisje hadden waar ze sliepen moest de foto halverwege de vakantie wel verhuizen naar het andere huisje want dat was wel zo eerlijk want Thijn hoort natuurlijk ook in het huisje van de kinderen.
En dan kom je weer thuis, het eerste wat je doet is naar Thijn toe en dan doe je weer letterlijk verschillende stappen terug.

Lieve groet Ferdi, Jorita, Laurie en Jaron

 

Race Against Cancer

Ik heb heel veel fantastische herinneringen aan Thijn die ik ook ontzettend koester, maar daar krijg je alleen geen knuffels van…of een stemmetje dat “mama”roept.

De laatste tijd van zijn leven is niet altijd even prettig geweest, maar toch…. ik kon ’s nachts zijn hand nog vast houden in de periode dat hij bij mij in bed lag, ik hoorde hem ademen, ik hoorde hem fluisteren. En nu… nu mis ik dat armpje die hij altijd uitstak als ik hem voorzichtig moest helpen om anders te liggen om hem zo min mogelijk pijn te laten hebben, ik mis zijn lieve lach, ik mis zijn positiviteit, ik mis gewoon alles…..



De eerste keer bij de TT in Assen

Vorige week woensdag zijn we voor de derde keer naar Race Against Cancer geweest. Thijn vond het altijd geweldig, racen met de coureurs over het circuit, mee met de waterpolitie, in de helicopter enz. Achter op een motor had hij alleen nog nooit gezeten, maar dat doen we dan gewoon volgend jaar mam zei hij toen. Maar helaas dit jaar wel naar de TT in Assen maar zonder Thijn, maar wel in ons hart mee natuurlijk.
Op het circuit ook weer veel mensen van het umcg gesproken, het blijft altijd bijzonder hoe betrokken je je met elkaar blijft voelen.



Van de week was er ook weer houtdorp. Vorig jaar is Thijn er alle dagen geweest en heeft het erg naar zijn zin gehad, timmeren, langs de hutten struinen, met de huifkar weg… maar toch heeft hij ook wel veel pijn gehad in die periode maar  iedere dag er toch weer heen willen net als de andere kinderen en dan haalde ik hem gewoon eerder op als hij het niet meer vol kon houden.
Dit jaar ging alleen Jaron, gelukkig ging hij zelf op de fiets er naar toe en kwam ook zelf terug zodat ik zelf daar de confrontatie niet hoefde aan te gaan van brengen en halen zoals ik dat vorig jaar iedere keer deed met Thijn.

Lieve groet Ferdi, Jorita en kids

Sallands mooiste

30 juni was er het fietsevenement Sallands Mooiste. Twee jaar geleden gestart als: "ik fiets voor dappere Thijn" om zo geld in te zamelen voor Amerika. Nu een groot fietsevenement waar velen uit de wijde omgeving aan mee doen.
Vorig jaar hebben Ferdi, Laurie en ik nog mee gefietst en mocht Thijn de hele dag met de organisatie mee in de bus en wat heeft hij hiervan genoten. Zo ging hij bij een tussenstop bij een kinderboerderij meehelpen dirigeren met het koor "ons tiedverdrief", een ballon halen bij clown Knapie en later de trekking doen bij de verloting van een mountainbike.
Dit jaar heb ik besloten om mee te helpen met de inschrijvingen omdat ik dit mooie fietsevenement toch op de een of andere manier met Thijn blijf verbinden.

Woensdagavond was er de eindmusical van groep 8.
Laurie had er erg veel zin in en wat was het mooi en hebben ze hun best gedaan.
Nu straks naar een mega grote school, haar vertrouwde omgeving van de basisschool waar iedereen elkaar kent en van de situatie af weet dat ze haar broertje heeft verloren valt straks weg.
Maar ze heeft er zin in ondanks de moeilijke periode waar ze nu in zit

Donderdag zijn we met de hele klas naar Thijn zijn plekje geweest op de begraafplaats. In een kring stonden alle vriendjes en vriendinnetjes om Thijn heen. Sommige kinderen lazen een zelfgemaakt stukje tekst voor en daarna werden verschillende bloemetjes bij Thijn neergezet en tenslotte hadden ze een heel groot puzzelstuk gemaakt met de tekst: "voor altijd in ons hart" met allemaal pasfoto's van alle klasgenootjes er op en Thijn in het midden. Dit was een erg mooi en ontroerend moment als afsluiting van groep 4.

En het molentje wat ook bij Thijn zijn grafje staat bleef maar ronddraaien op dat moment, dat is voor mij altijd weer een teken dat Thijn bij ons is en vanaf een mooie wolk ons allemaal in de gaten houdt.

  ☆:*´¨`*:.•.¸¸.•´¯`•.♥ Thijn ♥.•´¯`•.¸¸.•..:*´¨`*:.☆

Sinds dat Thijn is overleden hebben we alweer van verschillende kinderen afscheidt moeten nemen waarbij de neuroblastoom zich liet winnen.
Vandaag nemen we weer afscheid van een lieve kanjer. En laat het nu maar eens ophouden want het wordt daar boven veel te vol.

Verder willen we iedereen een mooie vakantie toewensen

Liefs van Ferdi, Jorita, Laurie en Jaron