M2

De pijn die je voelt is nog steeds niet te omschrijven en die emotionele boot waar je op zit die deint soms als een gek op en neer. Je moet het nu gewoon doen met alleen de herinneringen, films en foto's. Het besef dat je hem nooit, maar dan ook nooit meer live zal horen doet pijn, héél erg pijn.
En die pijn komt soms in een keer weer erg heftig naar boven zonder dat daar altijd een aanleiding voor moet zijn, het zijn vaak juist ook die hele kleine dingetjes die ineens opkomen op de meest onverwachte momenten, maar de momenten dat we met een glimlach aan Thijn terug denken zijn er gelukkig ook.

Ook proberen we wel weer te nodige afleiding te hebben, zo ben ik pas nog 3 dagen naar Terschelling geweest.
Vorige week was er ook weer de wandelvierdaagse. Vorig jaar heeft Thijn nog één dag "meegelopen" in de rolstoel. Fijn dat hij dit toen nog heeft mee mogen maken want het liefste wou hij altijd gewoon mee doen met leeftijdsgenootjes en geen uitzondering zijn. En het mooiste van zijn klasgenootjes is ook dat iedereen hem gewoon accepteerde zoals de situatie was. Soms hadden ze zelfs ruzie wie er naast Thijn mocht lopen.
De laatste avond mochten de kinderen verkleed komen en konden hiermee een prijsje winnen en dit jaar was het thema dieren. Thijn z'n vriendinnetje had bij ons thuis het tijgerpakje van Thijn opgehaald (waar ze ook zo veel mee gespeeld hebben samen), deze aangetrokken en...... ze had een prijs gewonnen. Deze prijs samen met een zakje met spekkies heeft ze opgedragen aan Thijn en werd door Laurie en Jaron bij zijn grafje neergelegd, en de volgende dag lag er ook een speldje van de vierdaagse op zijn grafje van haar, wat een supermooi gebaar!!

Afgelopen zaterdag hadden we een "reünie"van afdeling M2. In Spier kwamen we bij elkaar. Allemaal ouders waarvan hun kind in de periode van november 2011 tot en met augustus 2012 de diagnose kanker hebben gekregen.
Wat verlang je dan weer terug naar die tijd. Dat klinkt raar maar toen waren alle kinderen er nog en het was een tijd waarin iedereen nog als een leeuw vocht voor z'n kind. Zoveel met elkaar meegemaakt, verdrietige dingen maar zeker ook mooie momenten. Ook veel vraagtekens in die periode en daarom was het fijn om iedereen weer eens te zien en te spreken.

Als afsluiting van groep 4 hebben we dinsdag in een hartvormige bak ver-geet-me-nietjes geplant en deze bij Thijn z'n klas gebracht.
Een mooie afsluiting van groep 4 waar Thijn zo enthousiast is begonnen met hele dagen naar school, maar dit al gauw moest opgeven toen er opnieuw uitzaaiingen ontstonden. Hij heeft altijd zo genoten van school en als het even kon was hij er te vinden en anders zagen ze hem achter de webchair. Helaas werd dat ook steeds minder, maar door de ver-geet-me-nietjes hopen we dat Thijn een fijne indruk heeft achtergelaten in de klas en dat ze hem ook nooit zullen vergeten!

Veel liefs van Ferdi, Jorita, Laurie en Thijn

Bezoekjes aan Thijn

Soms is het erg moeilijk en raar dat je bepaalde mensen nu gewoon niet meer ziet terwijl we ze tijdens Thijn z'n ziekteperiode zo veel hebben gezien en mee te maken hebben gehad. Bijvoorbeeld bepaalde taxichauffeurs die veel voor Thijn hebben gereden, daar bouw je dan toch wel een band mee op toen we iedere keer naar Groningen moesten rijden, de dames van het priklab in Raalte waar Thijn soms wel twee keer in de week kwam, de fysio die bij ons thuis kwam, de badjuffrouw toen Thijn weer begonnen was met zwemlessen enz.
Ze hebben allemaal een groot deel van Thijn zijn leven uitgemaakt. En nu zie en spreek je ze niet meer omdat Thijn er niet meer is.
Ook die contacten mis je best wel en daarom was het fijn om bepaalde mensen toch weer te hebben gesproken. Zo heb ik laatst een ontmoeting gehad met twee badjuffrouwen van Thijn en hebben we samen herinneringen opgehaald en een rondje door het zwembad gemaakt. Hij genoot altijd zo van de zwemlessen en was er ook altijd fanatiek mee bezig.
En ook de dames van het priklab in Raalte heb ik weer gesproken.
De verpleging van het DZ spreek ik ook nog regelmatig, zulke lieve verpleegkundigen en ze zijn Thijn nog lang niet vergeten!!

Jaron en Laurie hebben ook een mooie manier gevonden om wat langer op te mogen blijven, of toch televisie te mogen kijken terwijl dat eigenlijk niet mag.
Er wordt dan een foto van Thijn gepakt en op tafel gezet of bij hen op de bank en samen gaan ze dan tv kijken en zeg dan maar eens dat de tv uit moet. Dat is zo zielig voor Thijn zegt Jaron dan, we zitten net zo gezellig samen te kijken en Thijn vindt dit zo'n mooi programma.
Soms trap ik er in maar de laatste tijd gaat de tv dan toch wel uit als hij moet slapen.

Regelmatig krijgt Thijn bezoek bij zijn grafje en leggen mensen er wat neer. Ook kinderen komen regelmatig langs, want telkens ligt er weer een mooie tekening, een zelfgemaakt kunstwerkje of een aandenken. Weet zeker dat Thijn die bezoekjes zó fijn vindt en ook wij waarderen dat erg!!

Liefs Ferdi, Jorita en kids

alphe d' huzes

Vorige week vrijdag ging Ferdi gras maaien en 's maandags zat het in de kuil. Ik kon hier erg tegenop zien en het mooie weer kon me in eerste instantie ook gestolen worden omdat ik wist dat het inkuilen er dan weer aan zat te komen. Vorig jaar was Thijn zo blij dat hij er de eerste keer bij was met het grasmaaien (want het jaar er voor was hij veel in het ziekenhuis te vinden), hij zat constant bij iedereen op de trekker gezellig te kletsen over van alles en nog wat en hij mócht ook altijd bij iedereen op de trekker, ons kleine boertje!
Het weer werkte dit weekend goed mee en al het gras is goed in de kuil gekomen en ik ga er maar vanuit dat Thijn er aan mee geholpen heeft dat het droog is gebleven en dat nog wel tijdens de kermis in Haarle dat ook dat weekend was. Want meestal regent het bij ons in het dorp als er kermis is, dus lieve Thijn: bedankt!
De kinderen hebben genoten van de kermis en toen Jaron trek had in een patatje en die even rustig op wou eten, besloot hij om even alleen naar Thijn te gaan en daar zijn patatje op te eten bij het bankje wat er bij staat. Toen Jaron dat vertelde ontroerde ons dat zo, even een "broertjes" moment samen!

Maandag kwam de schoolfotograaf op school. Ook weer even slikken.... dit keer dus geen foto van Laurie, Jaron en Thijn samen. Maar alleen van Laurie en Jaron samen, er klopt dan gewoon iets niet..... ook hier ontbreekt dan een stukje van de puzzel.....

Donderdag heeft Ton groote Wolthaar (vader van een vriendje van Thijn) meegedaan aan de alphe d'huzes met als inspiratie Thijn. Thijn ging ook letterlijk mee op zijn schouders want daar zat op zijn shirt een mooie afbeelding van Thijn gedrukt.
Drie keer heeft hij de top gehaald en Ton we zijn supertrots en met name Thijn en ik weet zeker dat hij je heeft geholpen om naar boven te komen, ondanks je blesseure. Het is alleen jammer dat er zulke acties georganiseerd moeten worden, maar we hopen dat hierdoor weer veel geld wordt binnen gehaald zodat het onderzoek om kanker te stoppen door kan blijven gaan.
Opgeven is geen optie en dat hebben alle deelnemers aan de alpe d'huzes bewezen, superrr!
http://youtu.be/YPZ9srkYNZ4

Het gedenkkamertje van Thijn op de basisschool is nu opgeruimd en in plaats daarvan heeft een bouwbedrijf uit Nijverdal de school 7 prachtige schilderijtjes geschonken,  deze schilderijtjes hebben zij zelf tijdens de gala avond van Stichting Dappere Thijn gekocht en nu dus aan de school geschonken, een bijzonder warm gebaar! Thijn heeft aan deze schilderijtjes zelf ook meegewerkt samen met kunstenaar Leo Kemper, door overal een handafdruk van hemzelf er op te zetten. En samen met een mooie foto van Thijn er bij blijft Thijn zo bij alle kinderen en leerkrachten in gedachten. Dank jullie wel!

 Afgelopen donderdag weer de Villa Joep borrel gehad. Fijn weer met lotgenoten onder elkaar praten. Dit keer moesten ik en twee andere ouders eerder komen want op 22 juni wordt er in Barneveld een benefietconcert voor Villa Joep georganiseerd door de coverband "door dik en dun". Tussen de acts door willen zij graag korte filmpjes laten zien over Villa Joep maar ook over lotgenoten die aan het woord komen over de ziekte, hun ervaringen etc. Dit is dus voor die tijd opgenomen en ben dus erg benieuwd hoe het er straks uit komt te zien. Neuroblastoom blijft zo onder de aandacht en dat moet zo blijven....

Vrijdagavond was er de Dream night at the zoo, dit wordt georganiseerd vanuit de vokk. Het is voor de derde keer dat we hier naar toe gaan, maar voor het eerst naar Aqua zoo Friesland en voor het eerst zonder Thijn. Het park was niet echt groot en het was een eind rijden, maar toch hebben we er van genoten samen met een ander gezin van M2 van het umcg.

Lieve groet van Ferdi, Jorita, Laurie en Jaron