Alweer meer dan twee jaar geleden....

Rond Thijn zijn sterfdatum (29-01) en de datum dat we te horen kregen dat Thijn kanker had (28-02) maak je soms automatisch een soort balans op van wat hij allemaal heeft meegemaakt in de jaren dat hij ziek was. In het tweede jaar na zijn overlijden ben ik hier ook veel meer mee bezig geweest. In het eerste jaar was het nog één grote warboel in mijn hoofd, in het tweede jaar heb ik de meeste dingen weer opgepakt en is er weer een bepaald ritme in mijn leven gekomen, maar hierdoor had ik wel weer meer tijd om overal dieper over na te denken van wat hij allemaal heeft meegemaakt en dat was soms best confronterend. 
Ook de kanjerketting die bij ons aan de kast hangt herinnerd ons er altijd aan; en wat was hij er ook trots op, zoveel kralen.... 

Ook denk je nog vaak hoe het met bepaalde kinderen gaat. Met veel ouders heb ik nog contact, maar sommigen heb je nooit weer gezien of gesproken. Hoe zou het gaan met dat jochie met die blonde krulletjes die zijn eerste nacht bij Thijn op de kamer sliep, hoe zou het gaan met het meisje wat altijd met haar moeder in de rolstoel rondjes over de afdeling reed, hoe zou het gaan met het kindje waarvan de vader altijd stiekem je bed inpikte (want dat gebeurde ook op de afdeling, had ik er een briefje opgelegd dat het bed van mij was en ´s avonds was het bed toch weg), hoe zou het gaan met het jongetje dat zo ziek naast Thijn op de ic lag en nooit geen ouder bij in de buurt was te bekennen.
Of met het kindje toen de bewaking er bij aan te pas moest komen omdat ouder en arts het totaal niet eens werden.
Vaak spoken deze gebeurtenissen en mensen door je heen.... Veel meegemaakt, maar als je dan eenmaal weer thuis was werd dit alles naar de achtergrond gedrukt.
En toch had ik deze periode voor geen goud willen missen, heb ook zo´n enorme band hierdoor met Thijn opgebouwd. Hij hoefde me maar aan te kijken en ik wist wat hij bedoelde, de blik in zijn ogen zeiden vaak genoeg, alleen de afloop had niet zo moeten zijn....
Lieve Thijn, we hebben maar 8 jaar van jou mogen genieten, maar we zijn zo blij dat we die 8 jaar jou in ons midden hebben mogen hebben. Je was vaak de spil binnen ons gezin met je schaterende lach, je mooie gezichtje, sprekende ogen en je blonde haren.
Bedankt voor 8 geweldige jaren!


Zelf zijn we 29 januari met ons gezin een dagje weggeweest ter nagedachtenis aan Thijn.... en dat was fijn, even met ons viertjes weg! Ik bedoel vijfjes want het heeft bijna de hele dag bij ons zachtjes gesneeuwd en dat is voor mij toch het teken dat Thijn er echt bij was deze dag.
En toen we weer thuis kwamen eerst weer even naar Thijn toe en we konden zien dat Thijn weer veel bezoek had gehad en ook thuis lagen tal van kaartjes, vele berichtjes op fb en persoonlijke berichtjes. Bedankt allen hiervoor.

Liefs Ferdi, Jorita, Laurie en Jaron